Πίνακας του Γιάννη Τσαρούχη

Ένα από τα πιο διαδεδομένα έθιμα του μήνα Μάρτη, που προέρχεται από την αρχαιότητα, είναι η τοποθέτηση από τις μανάδες την 1η Μαρτίου ενός μικρού βραχιολιού από άσπρο και κόκκινο νήμα (που ονομάζεται Μάρτης) στο χέρι των παιδιών τους για να μην τα μαυρίσει ο Ήλιος. Ο «Μάρτης» θεωρείται ότι προστάτευε τις κοπέλες από το κάψιμο του ήλιου. Τον έβγαζαν την ημέρα της Λαμπρής και το έβαζαν στο αρνί για να μην καεί κατά το ψήσιμο.

Ο Μάρτης περιλαμβάνει το κύριο μέρος της νηστείας της μεγάλης τεσσαρακοστής: «Δεν λείπει ο Μάρτης από την Σαρακοστή», όπως χαρακτηριστικά λέγεται.

Ακόμη λέγεται: ( λόγω των καιρικών μεταβολών του)

• «Φύλα ξύλα για τον Μάρτη να μη κάψεις τα παλούκια»
• «Όπως ασπρίζουν τα βουνά το Μάρτη από τα χιόνια, έτσι ν΄ ασπρίσουν τα μαλλιά της νύφης απ΄ τα χρόνια».
• «Αν ρίξ' ο Μάρτης δυο νερά κι Απρίλης άλλο ένα, χαρά σε κείνο το ζευγά πό 'χει πολλά σπαρμένα».
• «Μάρτης βρέχει; Ποτέ μην πάψει» ή «Μάρτης έβρεχε κι ο θεριστής χαιρόταν»
• «Κάλλιο Μάρτης καρβουνιάρης παρά Μάρτης λιοπυράρης».
• «Οπόχει κόρη ακριβή τον Μάρτη ήλιος μην τη δει»
• «Του Μάρτη οι αυγές με κάψανε του Μάη το μεσημέρι...».
• «Τον Μάρτη στον ήλιο μη κοιμηθείς».

πηγή: wikipedia

Δ΄τάξη