Τα συνηθισμένα λάθη των γονιών

Δεν υπάρχουν μαγικές συνταγές για να μεγαλώσεις σωστά ένα παιδί…υπάρχουν όμως κάποιες κατευθύνσεις, κάποιοι γενικοί κανόνες…Όπως:

☺ δείξτε τους την αγάπη σας με λόγια, με αγκαλιά, άσχετα από αδυναμίες, ιδιαιτερότητες, λάθη, «σ΄ αγαπώ για αυτό που είσαι όχι για αυτό που θέλω να είσαι!»

☺ βάλτε τους σταθερά, ξεκάθαρα όρια, μην τους δίνεται διφορούμενα μηνύματα, μ αυτό τον τρόπο τα μπερδεύεται. Με σταθερά όρια θα νιώσουν ασφάλεια, σιγουριά,

☺ κάθε συμπεριφορά του παιδιού αποτελεί τρόπο να σας στείλει ένα μήνυμα. Ψάξτε τι θέλει να σας πει το παιδί σας όταν θυμώνει συχνά ή όταν κλαίει συχνά. 

☺ ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να διδάξεις σωστές συμπεριφορές, είναι η ενίσχυση, ώστε να επιβραβεύεται την θετική συμπεριφορά και συνέπειες όταν έχουμε αρνητική συμπεριφορά.

☺ πάντα εξηγούμε, για ποιους λόγους μια συμπεριφορά δεν είναι αποδεκτή, δεν απαιτούμε χωρίς πριν να έχουμε εξηγήσει,

☺ αποφεύγουμε να συγκρίνουμε θεωρώντας ότι με αυτό τον τρόπο θα συνεργαστεί και θα μιμηθεί το καλό παράδειγμα,

☺ δεν είμαστε φίλοι, είμαστε γονείς! 

☺ δεν ξεχνάμε ποτέ να ΑΚΟΥΜΕ το παιδί μας, όχι μόνο να απαιτούμε από αυτό να μας ακούει!!!

Μαρία Σκαρλάτου

Ψυχολόγος

Μετεκπαίδευση στη Συστημική

και τη Βραχεία Ψυχοθεραπεία

Ειδική Μαθησιακή Δυσκολία-Δυσλεξία 

Δυσλεξία είναι η μαθησιακή δυσκολία στην επεξεργασία του λόγου που εκδηλώνεται κυρίως στην ανάγνωση, τη γραφή και την ορθογραφία. Οι διανοητικές ικανότητες των παιδιών με δυσλεξία είναι δυσανάλογες με τη σχολική τους επίδοση. Τα συμπτώματα της δυσλεξίας είναι ποικίλα και αναφέρονται στην αντίληψη, την κινητικότητα και τη γνωστική ανάπτυξη. Ένα δυσλεξικό παιδί μπορεί να παρουσιάζει όλα τα συμπτώματα της δυσλεξίας ή κάποια από αυτά.  

Συνήθως τα παιδιά με δυσλεξία  εμφανίζουν και κάποια συνωδά συμπτώματα. Πολλές φορές συγχέουν τις χρονικές και χωρικές έννοιες. Είναι αδέξια στις κινήσεις τους ή υπερκινητικά. Συγχέουν τη χρήση του κυρίαρχου ματιού, χεριού και ποδιού. Δυσκολεύονται στη διάκριση δεξιού και αριστερού και στην αντίληψη εννοιών που αναφέρονται στη σειρά ή τη διαδοχή. Στη μελέτη κουράζονται εύκολα και δηλώνουν παραίτηση. Δε θέλουν να πάνε σχολείο και πολλές φορές επικαλούνται στομαχόπονους ή πονοκεφάλους. Δε συγκεντρώνονται εύκολα και όταν το καταφέρουν διαρκεί λίγο. 

Στην ανάγνωση παρατηρούμε αργό ρυθμό, δισταγμό και συλλαβισμό. 

Ο μαθητής με δυσλεξία χάνει πολλές φορές τη σειρά στο βιβλίο την ώρα που διαβάζει. Παραβλέπει τα σημεία στίξης. Δυσκολεύεται στην ανάγνωση ασυνήθιστων ή πολυσύλλαβων λέξεων. Ακόμα, διαβάζει ανάποδα τα γράμματα μιας λέξης ή αντικαθιστά λέξεις με άλλες λέξεις παρόμοιας σημασίας. 

Το κυριότερο χαρακτηριστικό στη γραφή τους είναι η δυσανάγνωστη εικόνα του γραπτού τους. Το παιδί αντιστρέφει τα γράμματα μιας λέξης, αντικαθιστά λέξεις με άλλες, παραλείπει γράμματα ή συλλαβές, προσθέτει γράμματα σε μια λέξη, αντιστρέφει όλη τη λέξη, δεν τονίζει σωστά ή καθόλου, χρησιμοποιεί κεφαλαία γράμματα μέσα στη λέξη, ενώνει τις λέξεις σε μια πρόταση και έχει αργό ρυθμό γραφής. 

Κάτω από αυτές τις συνθήκες το παιδί ξεσπάει στην πρώτη ματαίωση, απογοητεύεται και αλλάζει πολύ συχνά διάθεση. Αισθάνεται ότι η ζωή είναι άδικη και αρνείται να προσπαθήσει. Δεν εμπιστεύεται τον εαυτό του και τις ικανότητές του και σταματάει στην παραμικρή δυσκολία.  

Απαραίτητο είναι λοιπόν οι γονείς με τη βοήθεια των δασκάλων να  εντοπίζουν το πρόβλημα εγκαίρως και να απευθύνονται στον κατάλληλο ειδικό για την αντιμετώπισή του.

Το παιδί με δυσλεξία δεν είναι  τεμπέλικο ούτε ανυπάκουο. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να δείχνουμε στα παιδιά ότι δεν τους επικρίνουμε και δεν τους κοροϊδεύουμε αλλά τους αγαπάμε και προσπαθούμε να τους βοηθήσουμε. 

Παρακάτω αναφέρονται  μερικές μαρτυρίες παιδιών με δυσλεξία: Μαθητής με δυσλεξία στην  Α΄ Γυμνασίου.«Πιστεύω πως εάν τα μαθήματα ήταν μόνο προφορικά θα ήμουν ο καλύτερος μαθητής! Το φαντάζεστε;». 

Μαθητής με δυσλεξία στην Β΄ δημοτικού: «Όταν μου ζητάτε να σκεφτώ τα σωστά γράμματα είναι σαν να μου ζητάτε να βρω μια βελόνα μέσα στο δωμάτιό μου που είναι άνω κάτω».    

Συνοψίζοντας, η έγκαιρη αντιμετώπιση από εκπαιδευμένο ειδικό είναι η καλύτερη αντιμετώπιση της κατάστασης. 

Παυλέτση Χριστίνα, Ψυχολόγος,

Πτυχιούχος Παντείου Πανεπιστημίου Αθηνών

Msc στην Παιδοψυχολογία

Μέλος του Συλλόγου Ελλήνων Ψυχολόγων και του Πανελληνιου Ψυχολογικού Συλλόγου 

www.mariaskarlatou.blogspot.gr