Η Έμιλη και η βία

Σε ένα μακρινό δάσος κάποτε ζούσε η Έμιλη η σκιουρίνα. Η Έμιλη έμενε μέσα σε μια μεγάλη βελανιδιά μαζί με την μαμά της την Μπέτη, τον μπαμπά της τον Τζακ και την μεγάλη της αδελφή την Τζέσι.

Μια μέρα που έτρωγαν το πρωινό τους η Έμιλη είδε στην τηλεόραση δύο σκιουράκια να μαλώνουν και να λένε κακιές λέξεις το ένα στο άλλο. Αμέσως ρώτησε την μαμά της

-μαμά τι σημαίνουν αυτές οι λέξεις;

-Είναι λέξεις που δεν είναι η ώρα ακόμα να τις μάθεις γιατί είσαι πολύ μικρή, είπε η μαμά της καθώς έπλενε τα πιάτα.

Η Έμιλη πήρε την τσάντα της, χαιρέτησε τους γονείς της και ξεκίνησε μαζί με την αδελφή της για το σχολείο. Στο δρόμο η Έμιλη ρώτησε την αδελφή της αν ήξερε αυτές τι λέξεις κι εκείνη απάντησε

Φυσικά! Είπε η Τζέσι με ύφος αρκετά άνετο. Η Έμιλη είπε σοβαρά

- Η μαμά λέει πως ήμαστε πολύ μικρές για να ξέρουμε αυτές τις λέξεις Τζέσι.

- Ε δεν πειράζει εγώ είμαι μεγάλη πια, πάω έκτη Δημοτικού.

- Δεν ξέρω, πάντως έτσι λέει η μαμά μας.

Την ώρα της Γλώσσας η τάξη της Έμιλης η κυρία τους μίλησε για την βία.

-Κυρία τη σημαίνει η λέξη ‘’βία’’; Ρώτησε η Ρούλα η καστορίνα

-Η βία είναι η εχθρικότητα που βγάζει κάποιος σε κάποιον άλλον, απάντησε η κύρια Ρόζα. Σήμερα θα κάνουμε ζωγραφιές για να δείτε τη σημαίνει η βία, αποτελείωσε την πρότασή της η κυρία Ρούλα. Έτσι όλη την μέρα τα παιδιά ζωγράφιζαν παιδάκια που πιανόντουσαν χεράκι χεράκι και να γράφουν ‘’ΟΧΙ ΣΤΗ ΒΙΑ ΝΑΙ ΣΤΗ ΦΙΛΙΑ’’ και πολλά άλλα συνθήματα.

Όταν η Έμιλη πήγε στο σπίτι της είπε στους γονείς της όλα όσα έγιναν σήμερα στο σχολείο. Μόλις τελείωσε το φαγητό της πήγε να διαβάσει αλλά μόλις πήγε να ανεβεί τις σκάλες η μαμά της είπε

-Έμιλη τι θα έλεγες να καλούσες τους φίλου σου σήμερα να κάνετε την εργασία που σας έβαλε η κυρία Ρούλα;

-Ναι. Πάω να τους τηλεφωνήσω να έρθουνε σε 10 λεπτά.

- Ωραία να σας βοηθήσει και η Τζέσι, είπε η μαμά της και συνέχισε να μαζεύει τα πιάτα.

Κατά τις 5:00 πήγαν στο σπίτι της Έμιλης οι φίλοι της για να κάνουν την εργασία που τους είχε βάλει η κυρία Ρούλα. Μόλις ανέβηκαν στο δωμάτιο της Έμιλης άπλωσαν ένα μεγάλο χαρτόνι στο πάτωμα και ξεκίνησαν να γράφουν ένα κείμενο για την βία και να ζωγραφίζουν παιδάκια που κρατιόντουσαν χέρι με χέρι και μέσα σε συννεφάκια να λένε <<ΟΧΙ ΣΤΗ ΒΙΑ ΝΑΙ ΣΤΗ ΦΙΛΙΑ>>

<<ΟΧΙ ΕΧΘΡΟΙ ΑΛΛΑ ΦΙΛΟΙ>>.

Σε λίγη ώρα μπήκε μέσα στο δωμάτιο και η Τζέσι για να βοηθήσει . Καθαρόγραψε το κείμενο και βοήθησε στο σχεδιασμό των ζωγραφιών. Μετά από 2 ώρες η εργασία τους είχε τελειώσει και είχε γίνει τέλεια. Πήγαν να το δείξουνε και στη μαμά της Έμιλης και είπε πως ήταν φανταστική. Αφού τελείωσαν την εργασία καθίσανε και φάγανε τοστ, πατατάκια και ήπιανε λεμονάδα που την είχε φτιάξει η μαμά της Έμιλης με τα χεράκια της. Αργότερα παίξανε στον κήπο κρυφτό, μπάλα και κυνηγητό. Κατά τις 8:30 οι φίλοι της Έμιλης πήγανε σπίτια τους και η Έμιλη με την οικογένειά της φάγανε το βραδινό τους και ο μπαμπά της είπε

-Έμιλη η εργασία σας ήταν φοβερή. Μακάρι να βγει πρώτη στο διαγωνισμό τον άλλο μήνα.

-Nαι μπαμπά μου μακάρι να βγούμε πρώτοι.

Μετά από ένα μήνα έγινε ένας διαγωνισμός για το ποια εργασία είναι η καλύτερη (με θέμα τη βία). Το 1ο βραβείο το πήρε η ομάδα της Έμιλης. Αυτό που έκανε τη διαφορά από τις άλλες εργασίες ήταν το κείμενο που είχαν γράψει γιατί οι άλλες ομάδες είχαν μόνο ζωγραφιές.

Από τότε η Έμιλη έμαθε τι σημαίνει η λέξη βία και δεν την έπραξε ποτέ στη ζωή της και αυτό σας προτείνει κι εσάς.

Φένια Μπαθρά